Żądamy całkowitej likwidacji możliwości powołania się na klauzulę sumienia.

Proponuję, aby klauzuli sumienia nie likwidować, tylko ją poprawić. Bo na razie jest to klauzula "sumienia" pseudokatolickiego, prawdziwy katolik chyba by jej nie poparł, poza tym jej twórcy "zapomnieli" o jednym: że przecież może być tak, że właśnie sumienie zabrania konkretnemu lekarzowi odmówić pacjentce przeprowadzenia aborcji.

Mój główny argument przeciwko zniewalaniu lekarzy pozostaje ten sam: lekarz też jest człowiekiem i ma prawo kierować się tym, co ludzkie (a posiadanie sumienia i zdolność do kierowania się jego wskazaniami jest chyba właściwością tylko przedstawicieli naszego gatunku). Skoro policjant ma prawo odmówić wykonania rozkazu, dlaczego lekarz miałby zostać pozbawiony tego prawa?

Lekarz wybrał zawód lekarza, gdyż nic co ludzkie nie jest mu obce. Jeśli odmawia wykonania świadczenia medycznego, które jest takie samo każde inne - działa na rzecz odzyskania przez pacjentkę pełnego dobrostanu oraz zdrowia psychicznego, społecznego i fizycznego, zgodnie z prawem i etyką lekarską. Kto nie chce wykonywać aborcji, nie może wybierać specjalizacji ginekologicznej, gdyż jest to wpisane w ten zawód. Tak jakby transplantolog odmawiał pobrania narządów od zmarłego pacjenta. Tacy ludzie nie są lekarzami. A jak wiemy klauzula sumienia funkcjonuje JEDYNIE w obszarze praw reprodukcyjnych kobiet. To jest jedyna dziedzina, w której bez konsekwencji lekarz może odmówić wykonywania swojej pracy. Dlaczego sterylizacja kobiet jest nielegalna a sterylizacja mężczyzn już tak?

W tej właśnie sprawie się nie zgadzamy: dla mnie niedopuszczenie do narodzin, choć jest zabiegiem, to bynajmniej nie takim jak inne. Naprawdę trudno mi to porównać na przykład z usunięciem zęba. Ząb nigdy nie stanie się istotą żywą. Nie będzie śmiać się i płakać, zawierać przyjaźni, kochać, pracować. Natomiast zarodek, a potem płód - jeśli damy mu szansę - rozwinie się w człowieka, któremu może będzie dane tego wszystkiego doznawać i to wszystko robić (mówię o dzieciach zdrowych i o tych, którym choroby czy niepełnosprawności nie przeszkadzają w życiu w miarę normalnym). Czy to zupełnie nic dla Pani nie znaczy?

Niepokoi mnie też coś innego. Oto ginekolog, który jest dobrym specjalistą, który może cieszy się ogromnym zaufaniem pacjentek (co, jak Pani na pewno wie, jest niezbędne w relacji pacjent-lekarz) - miałby przestać pracować w zawodzie dlatego, że nie wykonuje jednego spośród wielu obowiązków? I dlatego, że śmie kierować się czymś, co ma chyba tylko człowiek - sumieniem? Dlatego, że rozumie, że aborcja nie jest czymś "czarnym lub białym"? Dlatego wreszcie, że czuje i myśli, że nie chce być robotem?

Nie wiem, czy zwróciła Pani na moją wzmiankę o tym, że dziewczynie usunięto - na jej żądanie - zdrową rękę. Ja nie chciałabym natrafić na "lekarza", który bez namysłu spełni nawet najbardziej szalone żądanie.

Zgadzamy się natomiast w zupełności w sprawie sterylizacji. Ja też uważam, że powinna być w pełni legalna zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Nie uznaję podziałów na "równych i równiejszych" w sprawach, w których jest to nie tylko niesprawiedliwe, lecz także całkiem po prostu bezsensowne.